Kepa Junkera
Concerto 13 de xuño de 20:00
Entrega de diplomas do curso 2017/18 do Obradoiro de instrumentos musicais da Deputación de Ourense e posterior concerto didáctico a cargo do músico, Kepa Junkera.
O compositor, produtor e músico Kepa Junkera nace en Bilbao en 1965 e vive a súa infancia e mocidade no barrio de Rekalde, o que marcou sen ningunha dúbida o seu carácter. Os seus primeiros contactos coa música véñenlle da súa aitite (avó materno) quen, nas romarías de entón, acompañaba coa pandeireta á súa filla (nai de Kepa) mentres esta daba os primeiro pasos de baile como parella de Txilibrin.
Kepa desde entón Kepa Junkera autodidacta, inquieto e valente comezará unha longa viaxe polo mundo da música tradicional, creando un estilo propio e marcando un camiño persoal, que lle levou a converterse nun dos músicos mais internacionais de Euskadi. Os seus traballos discográficos han revolucionado mundos como a trikitixa ou mesmo a música tradicional, o seu tratamento das improvisacións ou as diferentes fusións de estilos enriqueceron o panorama musical vasco e aínda que os seus traballos estean hondamente enraizados na tradición, Kepa creou unha música sen fronteiras, mesturada cos aromas, ritmos e cores doutros lugares e outras culturas, aberta ao mundo sen complexos, con respecto e sobre todo coa ilusión e a curiosidade de todo aquel que ama o que fai. Na súa discografía atopamos un primeiro disco chamado, KEPA, ZABALETA ETA MOTRIKU (1987), onde empeza a albiscarse a gran transformación que levará a cabo tanto na maneira de interpretar como de compoñer na trikitixa. A este álbum seguiulle TRIKI UP (1990) e TRIKITIXA ZOOM (1991), nos que fusionou a triki co Jazz resultando dous traballos vangardistas que se adiantaron ao seu tempo e que marcaron no seu momento un fito dentro da trikitixa tradicional. TRANS EUROPE DIATONIQUE (1993) é o resultado da colaboración con dous músicos como Riccardo Tesi e John Kirkpatrick que tras percorrer Europa dando concertos plasman as súas experiencias neste traballo que resultou unha mestura perfecta de distintos estilos. KALEJIRA AO- BUK (1994), neste traballo Kepa camiña cara a unha música máis coidada, elaborada e complexa anunciando o que será a base do seu futuro musical. LAU ESKUTARA (1995), é un dos seus traballos máis especiais. Un man a man intenso co músico portugués Xullo Pereira que desemboca nunha mestura de talentos. LEONEN ORROAK (1996) é outra aposta máis pola diversidade de estilos. Nesta ocasión ao músico de Rekalde acompáñalle o albokari Ibon Koteron e unha longa lista de colaboradores reunidos para homenaxear ao gran albokari León Bilbao. Un traballo que profunda nas nosas raíces e que destaca pola súa elaborada produción. En 1998 presenta un dos seus traballos máis importantes: BILBAO HORA 00:00 h no que máis de 40 músicos traballan nesta homenaxe á súa cidade natal. Con este traballo Kepa Junkera recolle innumerables premios cos que definitivamente se recoñece a nivel mundial o labor do músico biscaíño. MAREN (2001), disco con porto de saída en Euskadi e Armenia, Bulgaria e Albania entre outros lugares no horizonte. K (2003), disco dobre, gravado en directo no Teatro Arriaga e co que logrou o Grammy Latino ao Mellor Álbum Folk. ATHLETIC BIHOTZEZ (2004) un canto moi especial ao seu equipo de fútbol de toda a vida, o Athletic Club de Bilbao.
Dous anos despois presenta o seu traballo HIRI (2006) no que rememora, evoca e soña cidades, imaxes e historias urbanas que o trikitilari bilbaíno recuperou a través da súa música e que foi seleccionado como o mellor disco de World Music (xaneiro 2007) pola prestixiosa World Music Charts Europe. En setembro de 2008 presentou ETXEA, un disco no que 27 temas tradicionais da cultura vasca rodéanse de nomes como Estrela Morente, José Antonio Ramos, Doce Pontes, Miguel Bosé, Ana Belén, Víctor Manuel, Sole Giménez, Miguel Ríos, Michel Camilo, Andrés Calamaro, Joaquín Díaz, Amancio Prada, Roberto Fonseca, Perico Paris… e así ata 42 cantantes e 15 músicos de contrastadísima calidade para cimentar unha casa musical aberta a todo aquel visitante que queira entrar. En xuño de 2009 preséntase PROVENÇA SESSIONS, serie Fandango. Un álbum recompilatorio de temas compostos integramente polo músico Kepa Junkera que nesta ocasión faise acompañar por Melonius Quartet para a execución dos mesmos dunha maneira diferente e nova, creando novos espazos sonoros nos que descubrir outra faceta distinta da música do compositor bilbaíno. En novembro de 2009 Kepa Junkera presenta KALEA. En realidade é a segunda parte da triloxía que comezou con ETXEA. Nesta ocasión, Kepa Junkera viaxou ao continente americano para atoparse e gravar con multitude de artistas 24 temas de música tradicional vasca. En total 82 artistas de 11 países diferentes entre os que destacamos cantantes como Juanes, Lila Downs, Pablo Milanés, Ximena Sariñana, Liliana Vitale, Pedro Aznar, Patricia Eslamiada, León Gieco, Susana Baca, Ivan Lins, Pamela Rodríguez, Nora Sarmoria etc. e músicos da talla de Lito Vitale, Celso Duarte, Leonardo Amuedo, Carlinhos Antunes, Armando Marçal, Dá Lua ou Ernesto Snajer entre outros os cales colaboraron neste disco que é fiel reflexo dun proxecto que traspasa as barreiras dun idioma ancestral. En marzo do ano seguinte (2010) viu a luz HABANA SESSIONS, segunda parte do proxecto Fandango. Gravado enteiramente na cidade da Habana (Cuba) en abril de 2009, este álbum contaxiado de calidade e frescura conta coa trikitixa e as melodías de Kepa Junkera, aderezado coa sinxeleza e a sutileza do cubano Rolando Lúa, pianista de “Boa Vista Social Club”, protagonizando xuntos un disco diferente e persoal, cheo de forza e cunha enerxía especial, recibindo o un a música do outro con absoluta complicidade e buscando transmitir a esencia do directo, do contacto próximo co público. Meses máis tarde presenta o disco BETI BIZI (2010) coa colaboración de Xabier Amuriza que durante anos recompila vellas coplas biscaíñas que levaban moitos anos no esquecemento e estaban a piques de desaparecer e as voces da Leioa Kantika Korala. Ademais de todo o exposto cabe destacar a fusión de todos estes ingredientes coa música electrónica usando para iso os ritmos das danzas tradicionais que ata hoxe nunca se usaron para este fin. En novembro do 2010 presenta HERRIA, a terceira e última parte do proxecto da Triloxía dedicada á Música Tradicional Vasca. 23 novas cancións que completan a viaxe cara a outras terras que xa comezou hai 3 anos. HERRIA gravouse en New York, Oakland, París, Casabranca, Istambul, Atenas, Boise- Idaho, San Francisco, Los Ángeles, San Antonio- Texas, Hawai e Bilbao. Baixo o mesmo esquema que os dous anteriores ( ETXEA e KALEA) HERRIA vén culminar un traballo dunha enorme dimensión tanto a nivel persoal como a nivel profesional. Este proxecto no que se achegou a cultura vasca a diferentes lugares onde xa recalou no seu momento debido á emigración conta coa participación de máis de 280 músicos e cantantes de todo o mundo, técnicos, produtores e un sen fin de persoas que formaron un numeroso equipo de xente unidos por un fin común levar a nosa esencia e a nosa identidade alí onde dalgunha maneira xa estivemos presentes. Xa no ano 2011 Kepa Junkera presenta, ULTRAMARINOS & COLONIAIS, unha produción discográfica con música composta enteiramente por el plasmando todas as experiencias e sensacións vividas ao longo de tantos anos de carreira profesional, creando, interpretando e compartindo unha música persoal, enérxica, optimista e chea de vitalidade. Un traballo co sabor mais xenuíno da música de Kepa Junkera. Envolvido en retos continuamente, o seu seguinte desafío será IPAR HAIZEA, en 2012, onde os seus emblemáticos temas pasan polo tamiz clásico da Orquestra Sinfónica de Euskadi.
En 2013, o ano en que o trasgo que leva dentro Kepa Junkera mergúllase de cheo na terra veciña para furgar entre as súas melodías e os seus ritmos máis auténticos. Vinculado e comprometido co folclore de todos os pobos, pero moi de preto co galego, este dobre disco libro consegue reunir todo o máis selecto daquela terra musical. Un traballo que virá acompañado cun especial premio, o Nacional de Folclore Martínez Torner por “revolucionar o mundo da trikitixa e a música tradicional”. Fiel a si mesmo, Kepa Junkera soubo, neste case medio século, seducirnos mentres acariña, nun abrazo interminable, a trikitixa. Xuntos, nesa simbiose inigualable, xorde TRIKITIXAREN HISTORIA TXIKI BAT (2014) Unha Pequena Historia da Trikitixa, onde Kepa conta a súa experiencia de todos estes anos unida ao coñecemento e admiración polos mestres clásicos, xunto ás voces das Sorginak, un grupo de novas mulleres vascas.
MALETAK, publicado en xuño de 2016, con 17 temas orixinais compostos polo mestre, no que contou coa colaboración de recoñecidos músicos de toda a Península Iberica, como Daniel Do Pando, Ibon Koterón, Oreka TX, Jose Luís Chea, Josete Ordoñez, Antonio Serrano, Diego Galáz, Germán Díaz, Pedro Lamas, e onde lle acompañan de novo as Sorginak e as voces de máis de cen cantantes en representación da cultura popular de varias rexións da península, coa achega das letras dos bertsolaris Andoni Egaña, Jon Maia e Mikel Sarriegi e Xavier Sarasola. En 2017, ENLLÀ, como produtor e intérprete xunto ao arpista catalán Josep Maria Ribelles. CHE, de Samurai Accordion, cinco arcordeonistas europeos; David Munnelly ( IRL), Simone Bottasso ( IT), Markku Lepistö (FIN), Riccardo Tesi ( IT) e Kepa Junkera ( EUS)
Kepa desde entón Kepa Junkera autodidacta, inquieto e valente comezará unha longa viaxe polo mundo da música tradicional, creando un estilo propio e marcando un camiño persoal, que lle levou a converterse nun dos músicos mais internacionais de Euskadi. Os seus traballos discográficos han revolucionado mundos como a trikitixa ou mesmo a música tradicional, o seu tratamento das improvisacións ou as diferentes fusións de estilos enriqueceron o panorama musical vasco e aínda que os seus traballos estean hondamente enraizados na tradición, Kepa creou unha música sen fronteiras, mesturada cos aromas, ritmos e cores doutros lugares e outras culturas, aberta ao mundo sen complexos, con respecto e sobre todo coa ilusión e a curiosidade de todo aquel que ama o que fai. Na súa discografía atopamos un primeiro disco chamado, KEPA, ZABALETA ETA MOTRIKU (1987), onde empeza a albiscarse a gran transformación que levará a cabo tanto na maneira de interpretar como de compoñer na trikitixa. A este álbum seguiulle TRIKI UP (1990) e TRIKITIXA ZOOM (1991), nos que fusionou a triki co Jazz resultando dous traballos vangardistas que se adiantaron ao seu tempo e que marcaron no seu momento un fito dentro da trikitixa tradicional. TRANS EUROPE DIATONIQUE (1993) é o resultado da colaboración con dous músicos como Riccardo Tesi e John Kirkpatrick que tras percorrer Europa dando concertos plasman as súas experiencias neste traballo que resultou unha mestura perfecta de distintos estilos. KALEJIRA AO- BUK (1994), neste traballo Kepa camiña cara a unha música máis coidada, elaborada e complexa anunciando o que será a base do seu futuro musical. LAU ESKUTARA (1995), é un dos seus traballos máis especiais. Un man a man intenso co músico portugués Xullo Pereira que desemboca nunha mestura de talentos. LEONEN ORROAK (1996) é outra aposta máis pola diversidade de estilos. Nesta ocasión ao músico de Rekalde acompáñalle o albokari Ibon Koteron e unha longa lista de colaboradores reunidos para homenaxear ao gran albokari León Bilbao. Un traballo que profunda nas nosas raíces e que destaca pola súa elaborada produción. En 1998 presenta un dos seus traballos máis importantes: BILBAO HORA 00:00 h no que máis de 40 músicos traballan nesta homenaxe á súa cidade natal. Con este traballo Kepa Junkera recolle innumerables premios cos que definitivamente se recoñece a nivel mundial o labor do músico biscaíño. MAREN (2001), disco con porto de saída en Euskadi e Armenia, Bulgaria e Albania entre outros lugares no horizonte. K (2003), disco dobre, gravado en directo no Teatro Arriaga e co que logrou o Grammy Latino ao Mellor Álbum Folk. ATHLETIC BIHOTZEZ (2004) un canto moi especial ao seu equipo de fútbol de toda a vida, o Athletic Club de Bilbao.
Dous anos despois presenta o seu traballo HIRI (2006) no que rememora, evoca e soña cidades, imaxes e historias urbanas que o trikitilari bilbaíno recuperou a través da súa música e que foi seleccionado como o mellor disco de World Music (xaneiro 2007) pola prestixiosa World Music Charts Europe. En setembro de 2008 presentou ETXEA, un disco no que 27 temas tradicionais da cultura vasca rodéanse de nomes como Estrela Morente, José Antonio Ramos, Doce Pontes, Miguel Bosé, Ana Belén, Víctor Manuel, Sole Giménez, Miguel Ríos, Michel Camilo, Andrés Calamaro, Joaquín Díaz, Amancio Prada, Roberto Fonseca, Perico Paris… e así ata 42 cantantes e 15 músicos de contrastadísima calidade para cimentar unha casa musical aberta a todo aquel visitante que queira entrar. En xuño de 2009 preséntase PROVENÇA SESSIONS, serie Fandango. Un álbum recompilatorio de temas compostos integramente polo músico Kepa Junkera que nesta ocasión faise acompañar por Melonius Quartet para a execución dos mesmos dunha maneira diferente e nova, creando novos espazos sonoros nos que descubrir outra faceta distinta da música do compositor bilbaíno. En novembro de 2009 Kepa Junkera presenta KALEA. En realidade é a segunda parte da triloxía que comezou con ETXEA. Nesta ocasión, Kepa Junkera viaxou ao continente americano para atoparse e gravar con multitude de artistas 24 temas de música tradicional vasca. En total 82 artistas de 11 países diferentes entre os que destacamos cantantes como Juanes, Lila Downs, Pablo Milanés, Ximena Sariñana, Liliana Vitale, Pedro Aznar, Patricia Eslamiada, León Gieco, Susana Baca, Ivan Lins, Pamela Rodríguez, Nora Sarmoria etc. e músicos da talla de Lito Vitale, Celso Duarte, Leonardo Amuedo, Carlinhos Antunes, Armando Marçal, Dá Lua ou Ernesto Snajer entre outros os cales colaboraron neste disco que é fiel reflexo dun proxecto que traspasa as barreiras dun idioma ancestral. En marzo do ano seguinte (2010) viu a luz HABANA SESSIONS, segunda parte do proxecto Fandango. Gravado enteiramente na cidade da Habana (Cuba) en abril de 2009, este álbum contaxiado de calidade e frescura conta coa trikitixa e as melodías de Kepa Junkera, aderezado coa sinxeleza e a sutileza do cubano Rolando Lúa, pianista de “Boa Vista Social Club”, protagonizando xuntos un disco diferente e persoal, cheo de forza e cunha enerxía especial, recibindo o un a música do outro con absoluta complicidade e buscando transmitir a esencia do directo, do contacto próximo co público. Meses máis tarde presenta o disco BETI BIZI (2010) coa colaboración de Xabier Amuriza que durante anos recompila vellas coplas biscaíñas que levaban moitos anos no esquecemento e estaban a piques de desaparecer e as voces da Leioa Kantika Korala. Ademais de todo o exposto cabe destacar a fusión de todos estes ingredientes coa música electrónica usando para iso os ritmos das danzas tradicionais que ata hoxe nunca se usaron para este fin. En novembro do 2010 presenta HERRIA, a terceira e última parte do proxecto da Triloxía dedicada á Música Tradicional Vasca. 23 novas cancións que completan a viaxe cara a outras terras que xa comezou hai 3 anos. HERRIA gravouse en New York, Oakland, París, Casabranca, Istambul, Atenas, Boise- Idaho, San Francisco, Los Ángeles, San Antonio- Texas, Hawai e Bilbao. Baixo o mesmo esquema que os dous anteriores ( ETXEA e KALEA) HERRIA vén culminar un traballo dunha enorme dimensión tanto a nivel persoal como a nivel profesional. Este proxecto no que se achegou a cultura vasca a diferentes lugares onde xa recalou no seu momento debido á emigración conta coa participación de máis de 280 músicos e cantantes de todo o mundo, técnicos, produtores e un sen fin de persoas que formaron un numeroso equipo de xente unidos por un fin común levar a nosa esencia e a nosa identidade alí onde dalgunha maneira xa estivemos presentes. Xa no ano 2011 Kepa Junkera presenta, ULTRAMARINOS & COLONIAIS, unha produción discográfica con música composta enteiramente por el plasmando todas as experiencias e sensacións vividas ao longo de tantos anos de carreira profesional, creando, interpretando e compartindo unha música persoal, enérxica, optimista e chea de vitalidade. Un traballo co sabor mais xenuíno da música de Kepa Junkera. Envolvido en retos continuamente, o seu seguinte desafío será IPAR HAIZEA, en 2012, onde os seus emblemáticos temas pasan polo tamiz clásico da Orquestra Sinfónica de Euskadi.
En 2013, o ano en que o trasgo que leva dentro Kepa Junkera mergúllase de cheo na terra veciña para furgar entre as súas melodías e os seus ritmos máis auténticos. Vinculado e comprometido co folclore de todos os pobos, pero moi de preto co galego, este dobre disco libro consegue reunir todo o máis selecto daquela terra musical. Un traballo que virá acompañado cun especial premio, o Nacional de Folclore Martínez Torner por “revolucionar o mundo da trikitixa e a música tradicional”. Fiel a si mesmo, Kepa Junkera soubo, neste case medio século, seducirnos mentres acariña, nun abrazo interminable, a trikitixa. Xuntos, nesa simbiose inigualable, xorde TRIKITIXAREN HISTORIA TXIKI BAT (2014) Unha Pequena Historia da Trikitixa, onde Kepa conta a súa experiencia de todos estes anos unida ao coñecemento e admiración polos mestres clásicos, xunto ás voces das Sorginak, un grupo de novas mulleres vascas.
MALETAK, publicado en xuño de 2016, con 17 temas orixinais compostos polo mestre, no que contou coa colaboración de recoñecidos músicos de toda a Península Iberica, como Daniel Do Pando, Ibon Koterón, Oreka TX, Jose Luís Chea, Josete Ordoñez, Antonio Serrano, Diego Galáz, Germán Díaz, Pedro Lamas, e onde lle acompañan de novo as Sorginak e as voces de máis de cen cantantes en representación da cultura popular de varias rexións da península, coa achega das letras dos bertsolaris Andoni Egaña, Jon Maia e Mikel Sarriegi e Xavier Sarasola. En 2017, ENLLÀ, como produtor e intérprete xunto ao arpista catalán Josep Maria Ribelles. CHE, de Samurai Accordion, cinco arcordeonistas europeos; David Munnelly ( IRL), Simone Bottasso ( IT), Markku Lepistö (FIN), Riccardo Tesi ( IT) e Kepa Junkera ( EUS)
E o seu último traballo FOK, unha viaxe á cultura musical de fala catalá, Catalunya, País Valencià, Illes Balears e l’ Alguer en Sardeña. Incansable, a esta longa discografía hai que engadirlle infinidade de colaboracións levadas a cabo con artistas tan dispares como Hedningarna, Phil Cunningham, Alasdair Fraser, Carlos Núñez, Voces Búlgaras, Caetano Veloso, Mariña Rossell, Andreas Wollenweider, The Chieftains ou Pat Metheny entre outros. Levou por medio mundo os seus espectáculos cargados de paixón, forza e ritmo; cativou e aplaudíronlle en cidades como New York, París ou Hong Kong; a súa música é usada pola Compañía Nacional de Danza ou seleccionada por Almodóvar para os seus discos. Foi profesor en Musikene, Centro Superior de Música do País Vasco; produtor de todos os seus discos así como dunha longa lista de traballos doutros recoñecidos artistas, potenciando e impulsando os sons da terra vasca, os que vindos de tempos afastados enfróntanse ao reto de renovarse e abrirse paso, os sons novos que saen hoxe da mesma txalaparta, txistu ou alboka que tocaron os seus antepasados. En 2017 realiza o espectáculo “ Harri Triki” xunto ao mito do deporte vasco Iñaki Perurena, con tres perfomances en Bilbao, Donostia e, seguramente a mais especial, no museo Artium de Gasteiz coa compañía de obras de Oteiza. Este ano 2018 comeza coa apertura do Txotx de Eroski en Usurbil e en Berango, onde é recoñecido pola súa traxectoria coa entrega de senllos premios. Participa no Txotx de Sidraría Saizar compartindo escenario con Vicente do Bosque, Miguel Cadavieco e Andoni Egaña. Compón a canción para o 50 aniversario do grupo “ Beti Jai Alai” de Basurto. Compón tamén a “Suite Patafísica” para a exposición do artista Alberto Palomera, que se inaugura no Photomuseum de Zarautz. Colabora na gala anual de Orona xunto a Ara Malikian no Kursaal de Donostia. Colabora xunto á Banda Municipal de Txistularis de Bilbao, dirixida por Garikoitz Mendizabal, na gala especial de Ballets Olaeta no Palacio Euskalduna de Bilbao. Acaba de recibir dous premios moi importantes neste comezo do 2018, como son o Premio da CRÍTICA DE ENDERROCK polo proxecto FOK entregado en Xirona, e o Premio MARIA CARTA de Sardegna por toda a súa carreira profesional, que lle será entregado o 1 de Setembro en Sardegna. Lembremos a presentación de FOK no Auditori de Barcelona con gran éxito. En 2017, ademais, compuxo a música para a Banda Sonora da película “ Arizmendiarrieta, O Home Cooperativo”, que se presenta en maio de 2018. E segue …